ਗਿਆਨ ਸਿੰਘ ਕੋਟਲੀ, ਵੈਨਕੂਵਰ
1
ਰਹਿੰਦੇ ਨੇ ਜ਼ਖਮ ਭਾਵੇਂ, ਸੀਨੇ ਦੇ ਸੀਣ ਵਾਲੇ ।
ਲਮਹਂੇ ਸਜਾ ਕੇ ਫਿਰ ਵੀ, ਜੀਂਦੇ ਨੇ ਜੀਣ ਵਾਲੇ ।
2
ਪਰਬਤ ਸਮਾਨ ਝੇੜੇ, ਕੀ ਆਫਤਾਂ ਦੀ ਉਲਝਣ,
ਪਰਲੋ ਨੂੰ ਡੀਕ ਜਾਂਦੇ, ਪੀੜਾਂ ਨੂੰ ਪੀਣ ਵਾਲੇ ।
3
ਮੰੰਜ਼ਲ ਮੁਕਾਮ ਰਸਤਾ, ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸਾਦਿਕੀ ਹੈ,
ਕਾਦਰ ਦੀ ਕੀਰਤੀ ਦੇ, ਕਾਇਲ ਜੋ ਥੀਣ ਵਾਲੇ ।
4
ਅਮਲਾਂ ਦੀ ਸਾਖ ਤੇ ਹੀ, ਜਾਂਦੇ ਮਹਾਨ ਪਰਖੇ,
ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਰਾਠ ਰਾਜੇ, ਭਾਵੇਂ ਨੇ ਰੀਣ ਵਾਲੇ ।
5
ਭੁੱਲ ਕੇ ਦਵੈਤ ਬੈਠੇ, ਉਹ ਈਰਖਾ ਤੇ ਸਾੜਾ,
ਗੈਰਾਂ ਦਾ ਦਰਦ ਅਪਣੇ, ਅੰਦਰ ਰਸੀਣ ਵਾਲੇ ।
6
ਸੁਰਗਾਂ ਸਮਾਨ ਕਹਿੰਦੇ, ਉਹ ਯਾਰੜੇ ਦਾ ਸੱਥਰ,
ਯਾਰਾਂ ਦੇ ਯਾਰ ਜਿਹੜੇ, ਯਾਰਾਂ ਲਈ ਜੀਣ ਵਾਲੇ ।
7
ਸਾਬਰ ਸ਼ਊਰ ਸੁਰਤੀ, ਸਿਦਕੀ ਅਮੀਰ ਜਿਹੜੇ,
ਓਹੀ ਨੇ ਅਸਲ ਆਕਿਲ, ਅਕਲਾਂ ਮਹੀਨ ਵਾਲੇ ।
8
ਅਰਸ਼ੀ ਸੁਮੇਰ ਸੁਪਨੇ, ਕੀ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦਾ ਆਲਮ,
ਜੱਨਤ ਵੀ ਸਿਰਜ ਲੈਂਦੇ, ਹਿਰਦੇ ਹਸੀਨ ਵਾਲੇ । — 604 5027151–